Krótka historia lunch boxa
Lunch box to pojemnik służący do przechowywania jedzenia, który można zabrać ze sobą do pracy lub szkoły. Ludzie od wieków korzystali z czegoś w rodzaju pudełek do noszenia posiłków , ale dopiero, gdy zaczęto wykorzystywać puszki po tytoniu w charakterze pojemników na jedzenie, a następnie, na początku XX wieku, ozdabiać je litografiami , pojemniki na jedzenie stały się samodzielnym produktem rynkowym. Klasyczny zestaw lunchowy składa się z pojemnika i bidonu, jednak kultura masowa spopularyzowała nazwę „lunch box”. Z pojemników najczęściej korzystały dzieci, zabierając w nich drugie śniadanie do szkoły - popularna nazwa tego typu lunch boxów to "śniadaniówka". Najpopularniejszą formą śniadaniówki jest niewielki pojemnik zamykany na klamry i wyposażony w rączkę, często ozdobiony kolorowymi obrazkami, na przykład postaci z telewizyjnych programów dla dzieci.
Początki
Pierwsze lunch boxy pojawiły się w połowie XIX wieku. Początkowo miały formę plecionych koszyków z rączką - jedzenie zawijano w chusteczkę. Zamożniejsi korzystali z drewnianych pudełek. W miarę rosnącej industrializacji, gdy Amerykanie zaczęli masowo pracować w fabrykach , jedzenie posiłków w domu w ciągu dnia stało sie niemożliwe, dlatego pojawiła się potrzeba posiadania pojemnika, w którym można by przetransportować jedzenie, jednocześnie je chroniąc. Lunch boxy były wytwarzane z różnych materiałów . Śniadaniówki – zwykle z plastiku lub winylu, a lunch boxy dla dorosłych – zwykle z metalu np. cyny lub aluminium, ponieważ musiały być wytrzymałe. Pierwszy aluminiowy lunch box został stworzony przez górnika z Ontario, Leo Maya w 1954 roku po tym, jak niechcący roztrzaskał on swój lunch box z cyn
Jak zachęcić dzieci...
Lunch box z wizerunkiem chronionym prawami autorskimi po raz pierwszy pojawił się na rynku w 1935 roku i przedstawiał Myszkę Miki. Była to owalna, metalowa śniadaniówka z litografią wyposażona w wyciąganą przekładkę w środku. Nie miała bidonu do kompletu, ale miała rączkę. W 1950 roku firma Aladdin Industries stworzyła pierwszy lunch box dla dzieci prezentujący postaci z programu telewizyjnego o legendarnym kowboju - Hopalong Cassidy. Zestaw lunchowy Hopalong Cassidy, zwany zdrobniale „Hoppy” szybko stał sie dla firmy Aladdin prawdziwą żyłą złota. Został wprowadzony na rynek na początku roku szkolnego w 1950 roku, a jego sprzedaż tylko w pierwszym roku wyniosła 600.000 egzemplarzy zestaw kosztował 2,39 USD). Lata 50-te to czas niesamowicie dynamicznego rozwoju telewizji. Przedsiębiorcy wyczuli, że pojawiła się okazja do wzbogacenia i zakładali coraz więcej firm produkujących lunch boxy.
Z czego...
Tworzywo sztuczne początkowo używane było do produkcji uchwytów lunch boxów, ale później zaczęto z niego produkować całe pojemniki. Pierwszy plastikowy lunch box z wyprofilowanego tworzywa sztucznego powstał w latach 60-tych, a w 1959 roku pojawiły się pojemniki winylowe. W latach 50-tych, 60-tych, 70-tych i 80-tych lunch boxy były jednak głównie produkowane z wytłaczanego we wzory metalu. W latach 60-tych lunch box zaczął ewoluować. Zaczęto dołączać do niego butelkę próżniową, której forma również przeszła ewolucję przez kolejne dekady. Butelki próżniowe początkowo wykonane były ze stali, w środku wykończone szkłem, korkiem lub gumą, a ich kubeczki-zakrętki - z bakelitu. W późniejszych latach bidony zaczęto produkować z tworzywa sztucznego wykorzystując piankę izolacyjną zamiast próżni. Firma Aladdin produkowała szklane wnętrza butelek aż do lat 70-tych, ale później również zastąpiła je tworzywem sztucznym. W latach 90-tych najbardziej popularne stały się pojemniki wytwarzane metodą natryskową z tworzyw sztucznych.
Lunch boxy teraz...
Obecnie lunch boxy produkuje się najczęściej z wysokiej jakości tworzywa sztucznego np. polipropylenu i wyposaża w piankową izolację. W efekcie obecne lunch boxy znacznie lepiej utrzymują temperaturę jedzenia, ale z drugiej strony są mniej sztywne i trwałe. Kolekcjonowanie lunch boxów z biegiem lat stało się popularnym hobby, a wiele lunch boxów „vintage”, z lat 50-tych i 60-tych kolekcjonerzy kupują za setki, a nawet tysiące dolarów. W niektórych krajach południowoamerykańskich lunch box zwany jest „lonchera”, zwłaszcza dzieci używają tej nazwy, która jest wyraźną kalką językową z języka angielskiego. Świadomość , że smaczne, zdrowe jedzenie to w obecnych czasach podstawa do dobrego samopoczucia i wyglądu powoduje, że lunch boxy są coraz bardziej popularne!
